reisverslag nummero 6

afgelopen vrijdag hebben wij een training bijgewoond. Ik heb mij vooral verbaasd over de warming up van deze kids. Ze gaan namelijk al dansend en klappend joggend naar de overkant. Fantastische manier om de warming up te doen. Moeten we maar is gaan introduceren in Nederland (alhoewel er wel wat gevraagd wordt van je ritmegevoel...). Zaterdag zouden wij wedstrijden gaan bekijken van 9 tot 11. De eerste wedstrijd begon om 10:45... Africa time... Niemand was er verbaasd over of stond raar te kijken. Ik moet hier echt nog erg aan wennen. Met dit ons achterhoofd gingen wij dus later weg naar de clinic die wij zouden even op zondag (deze clinic ging over blessures voorkomen en voeding). De clinic zou beginnen om 3 uur, wij waren dus keurig om 3:10 op de plek van bestemming. Enkele minuten later hoorde wij dat de coaches dachten dat de clinic om 4 uur zou beginnen..... Maandag zijn wij een special needs school geweest, om daar korfbal te introduceren. Het viel in goede aard! De sport leraar was razend enthousiast en zei zelfs dat wij een team gaat oprichten, wat niet erg realistisch is maar natuurlijk fantastisch is als dat gebeurd. In de avond gingen we naar de trainingen om de coaches wat feedback te geven. Terwijl we dat deden kregen we van een coach een kip aangeboden om te eten. Ik zag het wel zitten om een kip te hebben, hebben we elke dag gratis eitjes. uiteindelijk hebben er toch vanaf gezien en deze coach vriendelijk bedankt voor het aparte aanbod.
Gister hebben wij een clinic gegeven aan leidsters van een kinderdagverblijf. We hebben hun sportspellen laten zien die ze kunnen doen met de kids. Ze vonden ook dat wij hun spelletjes moesten spelen. Het begon allemaal leuk en aardig met klap en zing spelletjes. Uiteindelijk kwamen er een paar bekers te voorschijn en werden deze gevuld met water. Ik had nog geen enkel idee wat er zou gaan gebeuren. enkele minuten later had ik opeens niet heel veel vertrouwen in dat ik dat spel met succes zou gaan afleggen. Het was namelijk een race met een beker water op je hoofd. Waar ik inmiddels al wel 20 cm verder was waren deze vrouwen al lang en breed gefinished en zaten al bijna aan de koffie...
De lol bij deze vrouwen is haast niet te beschrijven. Bij elk spel dat we gaven lagen ze dubbel van het lachen. Natuurlijk was het beker balanceren een genot om naar te kijken voor deze dames.
Vandaag hebben we netball gespeeld, wat erg lijkt op korfbal. Tevens hebben we ongeveer twee uur gevoetbald in temperatuur waar je niet warm voor draait... dit alles was op de special needs school. Op deze school worden wij als koningen behandeld we krijgen maaltijden en koud water terwijl de kinderen een veel mindere maaltijd hebben. Ik eet dat dan met pijn in mijn hart.

Robert